Vanmorgen bij het wakker worden 'Autumn in New York' van Billie Holiday opgezet. Ik kijk om me heen, realiseer me eens te meer dat ik (HELAAS) niet in New York ben (mijn nouveau favorite city in de wereld), maar autumn is het ook in Rotterdam! Regen, storm, blaadjes op de weg en keiharde wind = minder leuk. Maar: blaadjes op de weg, wandelingen in het bos met één van je liefste vriendinnetjes in het zonnetje op een vakantiedag en al je fijne truien weer uit de kast halen = wel erg veel meer leuk!
Toch merk ik nu ik al een aantal weken onderweg ben dat het combineren van kleding tot leuke outfits (nog steeds lukt hoor) maar wel wat lastiger wordt. Niet dat ik geen combinaties meer kan maken, laten daar duidelijk GEEN misverstanden over ontstaan! Het wordt lastiger omdat ik steeds vaker denk 'Tja, ik kan dit geweldige setje nu aantrekken natuurlijk, maar wat als ik een nog veel betere dag ga beleven waarop deze outfit veel beter bij me past?'. Wat nou als ik geen FANTASTISCH GEWELDIG LUMINEUZE outfits meer over heb voor een FANTASTISCH GEWELDIG LUMINEUZE dag?!
Met dat gevoel stond ik ook vandaag in mijn kledingkamer. Plus het gevoel dat ik mijn werk echt heel leuk vind maar door alle drukte en OERwesterse stress even geen puf heb om na te denken over iets heel leuks. Dus trek ik een rokje, legging en shirtje van het rek en pak ik mijn herfstige laarsjes (gele laarsjes voor de regen) erbij. Ik maak een foto, vraag me oprecht af of dit nou bij elkaar gaat staan of .... vul maar in.
Ik stap op de fiets, de schemerige ochtend in, muziek (toepasselijk lied zie hierboven) in mijn oren en bereid me voor op de dag. Niet echt supervrolijk dus. (normaal wel hoor!) Maar dan! Komt er iemand naast me fietsen en mijn eerste reactie (in mijn hoofd dan) is: 'Wat moet die vent met dat verweerde gezicht, in de vieze oude broek van me?!' Tja, je woont toch in Rotterdam en je bent op je hoede! En dan verschijnt er een ongelooflijk grote grijns op zijn gezicht en zegt hij: 'Goedemorgen meissie wat zie jij er vrolijk gekleurd uit zeg, leuk!'.
Op mijn beurt breekt mijn glimlach door in een grijns van hier tot aan de herfst in New York. Ik weet nog net 'BEDANKT' te roepen en kijk hem na terwijl hij omdraait en terugfietst waarop ik me besef dat hij speciaal om mij zo'n goed gevoel te geven waarschijnlijk een stukje om is gefietst. Je zou er bijna een liedje over schrijven ... iets met 'autumn in Rotterdam'?
Zaterdagochtend vroeg. Fijn wakker worden door een appje van een vriendin met de vraag of ik mee de stad in wil want ze heeft broeken nodig voor haar jongens. Enthousiast antwoord ik Evelien dat ik daar uiteraard wel zin in heb!
Wandelend naar het centrum voelt zij zich nog heel even schuldig omdat zij me mogelijk in de verleiding gaat brengen maar wederom zeer enthousiast stel ik haar gerust dat ik daar HELEMAAL geen moeite mee heb!
En daar staan we, dit keer in de H&M en de ZARA. De kinderafdeling kost nul punt nul moeite en met broeken voor de jongens (missie geslaagd!) verlaten wij de winkel, eeehhh, de kinderafdeling. Vervolgens dwalen (lees: lopen langs de rekken met grote ogen van blijdschap en verbazing) we wat over de damesafdeling van de H&M.
Dan hoor ik Evelien mijn gedachten verwoorden: 'Renée ze hebben echt leuke spullen!'. Ik kom op een idee om ALLES wat ik op een dag zo'n 7 weken geleden wel had willen kopen (niet dat ik het nu niet wil maar je snapt wat ik bedoel) op mijn armen te nemen en uit te rekenen wat ik nu eigenlijk bespaar. Wij vrouwen kunnen ons zelf ZO goed voor de gek houden! Neemt niet weg dat ik zeer tevreden bedacht dat ik nu € 273 bespaarde! (geld dat ik goed kan gebruiken dus dat komt goed uit).
Op naar de paskamers! Zat ik daar op dat krukje.
Passerende vrouw met armen vol mooie kleren: 'Moet u ook passen?'
Ik (glimlachend naar haar): 'Nee hoor!'
Ik (inwendig balend en zo zacht dat ze het niet kan horen): 'Ik mag niet...'
Evelien komt het hokje uit, zichtbaar verbaasd enthousiast over de combinatie die ik had aangeraden. (Ja ja, ik mag de kleding economie dan persoonlijk om zeep kunnen helpen met mijn uitdaging maar dat laat ik heus niet gebeuren!). En daar ga ik weer hoor: 'Ja leuk he! En een spijkerblouse is zo handig! Kan je overal mee combineren!'
Ken je dat? Dat je van een afstandje naar jezelf kijkt? Ik zag mezelf dus zitten daar op dat krukje. En heel even vroeg ik me af waarom ik mezelf IN HEMELSNAAM dit geweldige plezier ontneem? Totdat ik me realiseer dat ik nog € 7,23 op mijn rekening heb staan en net gepind heb van mijn creditcard om de rest van de maand te kunnen eten... En dat die creditcard rekening de volgende maand echt onverbiddelijk op de deurmat valt. Barre tijden! De Rabobank houdt namelijk GEEN rekening met de noodzaak van een nieuwe wintercollectie. En mijn werkgever overigens ook niet. Kan ik dat ook bespreken in mijn eerstvolgende functioneringsgesprek?
Oke, na mijn laatste blog bekruipt me toch ergens het gevoel dat ik iets recht te zetten heb. Kort door de bocht zegt het genoeg als ik hier even vermeld dat:
1. mijn moeder dus NIET de hele dag fleece truien draagt
2. mijn moeder heus ook naar mijn zusjes mening luisterde (alleen verkondigde mijn zusje haar mening nooit zo luidkeels)
3. mijn moeder geen aandelen heeft in fleece
4. mijn moeder er echt heel leuk uit ziet!
Haar reactie op mijn laatste blog was dat ze 'nooit een fleece trui gekocht heeft!'. Los van het feit dat mijn moeder echt geen fleece fan is, is dat dus niet waar. Mijn zusje kan zich die gifgroene fleece trui nog meer dan goed herinneren en vindt het nu bijna jammer dat ze hem niet bewaard heeft! (alhoewel ik er blij om ben want stel je voor dat ze hem nog had liggen dan had dat ook een hoop gezegd...lijkt me ;)). En die twee blauwe die mijn moeder zelf aan had. Want tja: 'ze zijn zo lekker warm en zacht'... mensen... GEEN EXCUUS! Er zijn ook mooi stoffen om warme truien van te maken!
Mijn moeder heeft altijd gezegd dat je kleding draagt omdat je het zelf mooi vindt en dus niet voor een ander. Een credo dat is blijven hangen en daar ben ik haar dankbaar voor! (ik hoor sommige lezers denken 'ooooohh dus daar komen de bijzonder kleurtjes, printjes en combinaties vandaan!')
Overigens straalt ze haar eigen advies zelf ook uit, mooie jurken met bijzondere prints en een leuk hakje eronder. En bovendien heeft ze het advies om kleding te dragen omdat je het ZELF mooi vindt er bij mij echt goed in gehamerd want nogmaals: die fleece trui heb IK dus nooit gedragen!
Ik heb een zusje en ze heet Romy. Natuurlijk ben je als grote zus altijd trots op je (inmiddels niet meer zo kleine) zusje. Maar er zijn van die momenten dat je dit even aan de hele wereld wil laten horen. Afgelopen zondag was voor mij zo'n moment en laat nu het toeval bestaan dat ik een blog ben begonnen waar ik mijn persoonlijke zeer sterk gefundeerde mening onder een steeds groter wordend publiek (wishful thinking, I like it!) kan verspreiden!
Zondag opende in het DE café naast Rotterdam CS een tentoonstelling van werk van afgestudeerde Willem de Koning studenten. Romy heeft mode gestudeerd en van haar zijn kledingstukken te zien, een filmpje en PRACHTIGE foto's (gelijk een beetje reclame maken). En dan staat ze daar, bescheiden als ze is, met een trotse zus, moeder en één van haar vriendinnen naast zich. Overigens, even terzijde maar het gaat toch over kleding dus laat ik het dan toch maar zeggen, haar ZEER GOED GESTYLDE zus, moeder en vriendin. En zelf ziet ze er naturellement ook altijd hipperdepip uit! Zo goed dat ik haar zo af en toe om een modetip vraag (NU WEL JA).
Nee, maar dan vroeger! Dan stond ik voor mijn kledingkast (kastje, want kamer was het zeker nog niet toen) te twijfelen waar nou toch die ene trui was gebleven? Of die leuke nieuwe broek? Of dat jurkje? En na lang zoeken onder het bed, in de wasmand en in de kast ging ik dan toch maar checken bij mijn zusje. Ja, toen nog echt zusJE. Bleek het betreffende kledingstuk al 3 (!!!!) maanden bij haar te liggen!!! En als ik dan vroeg waarom ze dat kledingstuk had dan zei zij quasi nonchalant: 'O dat weet je toch, dat heb ik toch geleend?' Alsof het niet al 3 (!!!!!) maanden bij haar in de kast lag! De definitie van lenen bleek een rekbaar begrip...
Maar ja, wat wil je als je met je moeder gaat winkelen (zij dus) en je moeder je een fleece trui aan wil smeren (gifgroen, ook dat nog) en je bent eigenlijk gewoon te lief om NEE MAMA DAT IS ECHT VRESELIJK DAT TREK IK VAN MIJN LEVENSDAGEN NIET AAN te schreeuwen. Tja dan zit er niets anders op dan die fleece trui in de kast te smijten en die leuke trui van je zus te "LENEN". Want die zus protesteerde dus nét ietsje harder als we langs de fleece afdeling kwamen......
Daar gaan we dan... De eerste dag shoppen zonder iets te kopen. Vraag van de 'wel-van-plan-geld-aan-kleding-uit-te-gaan-geven' vriendin met wie ik de stad in ga: "Kan je het aan?". Alsof ik na 10 jaar onder dwang in een grot te hebben geleefd nu met een creditcard zonder limiet van een gulle gever de stad in wordt gelanceerd zonder iets te mogen kopen!
Dus antwoord ik dapper: "Ja tuurlijk!". En eerlijk is eerlijk, het valt ontzettend mee! Zelfs als we beginnen in mijn altijd favoriete winkel Sissy Boy. Heus, ik kijk vol verlangen naar alle mooie kleding stukken. En ik denk terug aan verleden week, toen ik uit eten was met een andere vriendin en een tafeltje verder een vrouw zag zitten met op de stoel naast haar een tas van Sissy Boy. Waarop ik mij stiekem toch af vroeg wat ze gekocht zou hebben? Maar het eigenlijk liever niet wilde weten omdat ik bang was jaloers te worden...
Eenmaal door de Sissy Boy gelopen, de nieuwe collectie gescand, haal ik rustig adem en bedenk me dat dit ALLES meevalt. Zelfs vandaag, nu je 20% (!!!) korting krijgt op ALLES!!! En het is ook eigenlijk best leuk om voor een ander te shoppen: 'Dit is leuk, dit moet je passen! O ja doe je shirt in het rokje dat staat zo leuk! O kijk ze hebben m ook in het zwart, moet je doen! O en van dat stofje hebben ze ook een jurk, echt mooi! Hoezo koop je niet twee rokjes? Ze lijken toch helemaal niet op elkaar? Ja leuk en dan kan je er ook zo'n gekleurde panty bij kopen, die stof is zo mooi en ze blijven echt lang goed! En dan nog zo'n sjaal erbij en dan heb je echt weer een nieuwe outfit. En het is toch allemaal met 20% korting!' Enthousiast loop ik door de winkel, heerlijk shoppend voor haar. Totdat ze het pashokje uitkomt...
'Nee? O, je bent niet van plan om 2 rokjes, een jurk, een jasje, 2 shirtjes, een panty en een paar oorbellen te kopen? Huh?! Waar heb je het over?'
PROJECTIE? WAT IS DAT?!
