Vraag een willekeurig iemand om zijn of haar beeld van de kleding van een basisschooljuf en woorden als glitter, zijde, tule, kant, pareltjes, pumps en pailletten zijn ver te zoeken. Zonder nu onaardig te willen spreken over de stilo van mijn beroepsgroep (want ik draag ook vaak een spijkerbroek en tja je moet nu eenmaal veel en lang staan en dat gaat gemakkelijker op platte schoenen), is het niet echt een glamour beroep (qua kleding dan hè!). Helaas. Want laat dat nu net mijn tweede grote liefde zijn! Die kleding dus. Oké eerlijk is eerlijk, die glamour ook wel een beetje.
Wat een bof! Afgelopen zaterdag mocht ik mijn (momenteel) twee grote liefdes samenvoegen! Ik presenteerde vol trots en verve (klinkt zo mooi, maar wat het is?!) een bijeenkomst van 120 enthousiaste en inspirerende leraren en directeuren. En, zeker niet onbelangrijk, allemaal Rotterdammers! En spreken voor gelijkgestemden over het mooiste vak dat er is, dat doe je niet in je spijkerbroek. Mais non! Dus ik trok volledig glamour mijn wit kanten rokje aan met pareltjes en glinsterende steentjes. Met mooie hakjes eronder.
Maar ik blijf een Rotterdamse en Rotterdammers stropen de mouwen op en gaan aan de slag. Voor de glamour een rokje maar voor het Rotterdamse mijn spijkerblouse erboven mét opgestroopte mouwen! De bijeenkomst was in las Palmas, tijdens de tentoonstelling 'Echte Rotterdammers, wie denken we wel dat we zijn?'. Het antwoord laat ik in het midden. Maar glamour of niet, ik voel me op en top Rotterdammer. Positief, harde werker en trots op de stad.
En voel ik me dan altijd een glamourjuf in Rotterdam? Nou, heel eerlijk, nadat ik op zaterdag in het figuurlijke zonnetje had gestaan liep ik op zondag in het letterlijke zonnetje 21 kilometer met een rood hoofd van de inspanning door onze mooie stad. Niet zo glamourachtig. Wel erg Rotterdams. Gek toch, hoe je trots kan zijn op een stad... En je beter kan voelen als je onder blauwe lucht met felle zon over de Erasmusbrug loopt, richting de Kuip, rechts de moskee en links uitzicht op de Brienenoordbrug. Terug door het hippe Katendrecht, over de Rijnhavenbrug, langs hotel New York, met een GLIMLACH langs las Palmas lopen (alleen de herinnering brengt een zonnetje op mijn gezicht) en dan nog even door het spik splinter nieuwe Centraal Station.
Glamour of niet, dan kan je met recht zeggen dat je een mooi, inspirerend en vooral Rotterdams weekend hebt gehad.... Dat er maar vele Rotterdamse momentjes mogen komen...
Maar ik blijf een Rotterdamse en Rotterdammers stropen de mouwen op en gaan aan de slag. Voor de glamour een rokje maar voor het Rotterdamse mijn spijkerblouse erboven mét opgestroopte mouwen! De bijeenkomst was in las Palmas, tijdens de tentoonstelling 'Echte Rotterdammers, wie denken we wel dat we zijn?'. Het antwoord laat ik in het midden. Maar glamour of niet, ik voel me op en top Rotterdammer. Positief, harde werker en trots op de stad.
En voel ik me dan altijd een glamourjuf in Rotterdam? Nou, heel eerlijk, nadat ik op zaterdag in het figuurlijke zonnetje had gestaan liep ik op zondag in het letterlijke zonnetje 21 kilometer met een rood hoofd van de inspanning door onze mooie stad. Niet zo glamourachtig. Wel erg Rotterdams. Gek toch, hoe je trots kan zijn op een stad... En je beter kan voelen als je onder blauwe lucht met felle zon over de Erasmusbrug loopt, richting de Kuip, rechts de moskee en links uitzicht op de Brienenoordbrug. Terug door het hippe Katendrecht, over de Rijnhavenbrug, langs hotel New York, met een GLIMLACH langs las Palmas lopen (alleen de herinnering brengt een zonnetje op mijn gezicht) en dan nog even door het spik splinter nieuwe Centraal Station.
Glamour of niet, dan kan je met recht zeggen dat je een mooi, inspirerend en vooral Rotterdams weekend hebt gehad.... Dat er maar vele Rotterdamse momentjes mogen komen...
Foto door Salih Kilic, merci!
Niet alleen je kleding was glamour, ook je haar zat helemaal chique.
BeantwoordenVerwijderen