When in Rome...

...loop je natuurlijk vooral uren lang door deze prachtige stad. Bezoek je kerken tot je geen kerk meer kan zien, drink je kopjes thee op terrasjes terwijl je prachtige fonteinen bewondert en verbaas je je over alle toeristen die zich om je heen verzamelen (I know, ik ben er ook één. Maar niet zó één. Ik loop dus niet met een apparaatje om mijn nek, koptelefoon in mijn oren en selfie stick in mijn hand achter een gids aan die constant met een paraplu of opgerolde folder loopt te zwaaien. Herkenning?). 

Wat doe je niet? Nou je begint natuurlijk niet aan een financiële detox op 1 mei ín la beautiful city Rome! 

Maar plannen maken voor de detox....dat deed ik wel! Hele tabellen en schema's over wat ik in de agenda had staan de komende zes weken en wat ik dan toch écht wel uit moest geven omdat je er nou eenmaal niet onderuit komt (en niet onderuit wíl komen) om je nicht een cadeau te geven op haar trouwdag. Poe poe wat een hels karwei! En mag ik dan ECHT HELEMAAL NOOIT een roseetje bestellen op een terrasje als het zonnetje hardnekkig heerlijk schijnt?! Ik bedacht een tussenoplossing. Hier komt het. Mijn 'plan de campagne'....

Elke week stel ik voor mezelf een budget beschikbaar van €100. Honderd duiten om te spenderen. Aan boodschappen en andere zottigheden. Met wel als restrictie dat ik inderdaad geen nieuwe spullen koop. Geen nieuwe kleding, schoenen, boeken, prullaria en andere onzin. Dus wil ik graag op een terrasje zitten moet ik zorgen dat ik goedkoop boodschappen doe. Of veel bij anderen eten....(schrijf ik dat nu echt net op?). 

Mijmerend over financiën en uitgaven en vooral blij dat de detox nog niet in ging liep ik door Rome. En toen, toen was daar DE hoed. Zo'n hoed waarvan je weet, dat is het. Dat is de hoed die ik al jaren wilde hebben. Alleen wist ik het niet. Zal me ergens ontglipt zijn. En ik heb er sindsdien serieus élke dag aan gedacht. Echt elke dag. Aan die hoed dus. Maar ja, een fortuin uitgeven aan een hoed? Zuchtend zei ik 'grazie' toen ik de hoed voor de derde keer op mijn hoofd had gezet en toch maar de winkel uitliep...om op de hoek van de straat erachter te komen dat we pal voor de Trevi fontein stonden. 

Misschien had ik er een muntje in moeten gooien. Om terug te keren naar Rome. En tóch die hoed te kopen....