Nichtjes op hakkeschoenen

Het is bijna magisch te noemen. Ze staat nog in de kinderschoenen maar wil al zo graag GROOT zijn... Ik snap het, want o wat zijn grote mensen dingen reuze interessant voor de petit mensjes in ons leven. Maar tegelijkertijd wens ik haar en al mijn nichtjes en neefjes de langste en meest sprookjesachtige kindertijd ooit...

Ik bel aan bij mijn lieve vriendin Lize. Lize en ik verloren elkaar na de PABO uit het oog maar kwamen elkaar als in een rendez-vous weer tegen, midden in mijn lovely stad met de fontein op de achtergrond. We spraken af. Tot twaalf uur kletsen en niet kunnen stoppen met praten en gelijk weer afspreken en elke keer een kadootje meenemen omdat je zo goed snapt wat de ander leuk gaat vinden en dat je bijna niemand kent die al die kleinigheidjes zo waardeert net zoals je dat zelf doet. Zo dus. En zulke vriendinnen zijn fijn, weet iedereen.

Lize sloeg een leuke, lieve, mooie man aan de haak en samen maakten ze een prachtige en bijdehante dochter, Liv. En Liv is dus een beetje mijn nichtje. En dus noemt Liv mij sinds ze kan kletsen, en dat was al snel, 'tantie Renée'. Ik kan je vertellen: DAT IS LEUK! Ik heb veel nichtjes en neefjes, een elftal om precies te zijn, maar ergens (waarschijnlijk in het hart) is het zo extra nice dat je van vriendinnen ook een beetje familie bent!

Terug naar het begin, toen ik op het punt stond om aan te bellen. Er wordt open gedaan en het nieuwsgierige aagje Liv kijkt gelijk goed wat ik aan heb. Dat is wat ze doet. Van boven naar beneden kijkt ze wat ik aan heb. Geweldig ego strelend want de strekking is altijd min of meer hetzelfde. Eigenlijk is alles mooi. Maar vooral...mijn schoenen! Of beter gezegd: mijn mooie 'hakkeschoenen'. Speciaal voor Liv altijd hakken, al moet ik me een breuk lopen en dus ook nu mét hardloop blessure toch op hakken. Die ik vervolgens snel uit moet doen. Zodat zij ze snel aan kan doen. Om er op rond te paraderen. 

Sorry lieve papa van Liv, maar waar ik nu trouw boeken geef aan al mijn nichtjes en neefjes, wordt dat bij Liv binnen de kortste keren een paar eeeehhh, ja dus, hakkeschoenen.