Yesserdeyessss, tromgeroffel, gefluit op de vingers en dierlijk gebrul, gevolgd door het trommelen op den borstkas, HET IS GELUKT! Ik heb mijn portemonnee 365 dagen niet gebruikt om enigerlei kleding aan te schaffen! Gefeliciteerd! Zo sprak mijn tante vandaag. Aan tafel op een terrasje zegt mijn tafelgenoot tegen een (mij toen nog onbekende inmiddels niet meer) andere tafelgenoot: "Weet je wat zij heeft gedaan?!". Waarna mijn uitdaging als een ware heldinnendaad uit de doeken wordt gedaan. Merci daarvoor.
En dan komt DE VRAAG. Ze is niet de eerste die deze vraag stelt. Wat heeft het je gebracht? Geen kleding in ieder geval! Eigenlijk ben ik als een non door het leven gegaan. Soberheid-wise in spenderen dan. Celibatair in de kleding regio. Toch kreeg ik in het eindstadium steeds vaker complimentjes over mijn combinaties en outfits. Crea Bea deed mij blijkbaar goed!
Heb ik veel bespaard? Laat ik het zo zeggen. Áls ik al naar Curacao had kunnen vliegen had ik waarschijnlijk geen enkele lunch buiten de deur genuttigd, de vissen louter vanaf het wateroppervlak door mijnen snorkel kunnen bewonderen en had ik de dolfijnen noodgedwongen op ansichtkaarten moeten aanschouwen. Natuurlijk heb ik een hoop geld bespaard. Maar ook weer uitgegeven. Waardoor ik op de vraag 'Ga je helemaal los donderdag zeker?', helaas moet antwoorden met nee. Nog even niet.
Laatste. Of ik nu anders naar kleding kijk? Verwacht geen wereldschokkende onthullingen. Ik bedoel, ik sta morgen echt aan de kassa van de Sissy Boy waar ik bijna zeker ga ontdekken dat ja o echt ja hoor kijk hij is er nog! Dat gat. In mijn hand. Niet verdwenen. Maar het maakt dus niet ongelukkig, een jaar niets kopen. En het meeste waarvan ik het jammer vond in de winkel te moeten achterlaten, vergat ik snel genoeg. Behalve....ja die trui met die sneeuwpop inderdaad! Bleef maar knagen....
Eerlijk zeg ik dat ik ook wel eens heb gedacht dat ik koopverslaafd was. De definitie: "verschijnsel dat men het kopen niet meer kan laten, met op den duur schadelijke gevolgen", suggereert gelukkig dat het best meeviel bij mij.
Ik denk eerder dat de afkickverschijnselen nu zichtbaar zullen worden. Al dat gekwijl bij (en erger nog:over) al die mooie jasjes, jurken, shirts, schoenen...... Zucht....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten