Jarig!

Ooohhh het blijft heerlijk en fantastisch! En ja ik weet het. Ik ben geen klein meisje meer met een kalender waarop ze elke dag een kruisje zet en zo haar verjaardag steeds dichterbij ziet komen. 

Maar ook grote meisjes die 35 worden kunnen blijkbaar ontzettend uit kijken naar hun verjaardag! Ik in ieder geval wel. Net als vroeger draag ik op mijn verjaardag altijd een echt speciale verjaardagsjurk. Die precies met dat doeleinde al weken in mijn kledingkast (kamer) klaar hangt. Dit keer een zwierige goudkleurige overslag jurk van Stine Goya. Een soort droom. Met prachtige suède hakken eronder in rood, lila en glitter. De dag ervoor naar de kapper geweest en mensen wat voelde ik me jarig!

Alles goed voorbereid. Outfit: check. Taarten in huis: check check check check. Champagne: check. Een goed gevulde gastenlijst: check. Zo'n 35 mensen vulden zondagmiddag ons prachtige appartementje. Er is slechts één ding waar ik voorafgaand aan huisfeestjes niet supergoed over nadenk. De service. Ik dwarrel namelijk door het huis, zwaaiend en zwierend met mijn jurk, doe de deur open voor alle visite, ontvang iedereen met een glimlach van huis tot aan de stad en pak dankbaar de cadeaus uit. 

Maar ja. Al die mensen verwachten ook een kopje koffie of thee. En een stukje taart. En waar dat bij de eerste 5 a 6 mensen nog redelijk goed gaat komt er op een gegeven moment zo'n flow op gang dat ik dus eigenlijk vooral eeeehhh, in de gang sta. Gelukkig heb ik thuis een man die ontzettend veel houdt van feestjes en verjaardagen (hahaha) en de taak zonder enige aanwijzing op zich neemt om iedereen te voorzien van een hapje en een drankje. Super! 

Terwijl ik de cadeaus uitpak (een prachtige sjaal van m'n schoonouders van Essentiel) wordt door mijn bonte verzameling aan vrienden/familie/collega's mijn jurk beoordeeld. En vooral: vergeleken met allerlei filmfiguren. Belle en het beest, Kill Bill (?!) en Julie Andrews. Een aantal cadeaubonnen verder barst toch de discussie weer los. Telt een kledingstuk nu wel of niet als ik het volledig kan bekostigen met cadeaubonnen? Ik ben er nog niet uit. 

Eén van mijn liefste vriendinnen denkt de complexiteit te omzeilen door mij een kaartje te geven met de boodschap dat ik een kledingstuk mag uitzoeken als cadeau zodat het sowieso niet meetelt voor de uitdaging. De kimono in gedachten nemend bedank ik haar en bedenk ter plekke dat ze gelijk heeft. Dit wordt mijn bonus stuk. Ik heb er nu al zin in!