Ik omarm de kou in STIJL

Ik weet dat het allemaal nog best wel meevalt. Dat het niet zo koud is als het zou kunnen zijn. Dan de winter zicht nog niet ECHT heeft aangekondigd. Dat er nog geen sneeuw is en ijs is gesignaleerd. Dat ik nog niet mijn dikste winterjas uit de kast heb hoeven halen. Dat ik met hardlopen soms denk 'had ik mijn driekwart broek maar aangedaan'. Dat ik nog vooruit kom met één paar handschoenen aan en soms zelfs met blote (welkom klimaatverandering!) handen kan fietsen. In de wintermaanden! Kortom, dat ik eigenlijk niet echt iets te klagen heb.

En toch verlang ik. Verlang ik naar de zon. Verlang ik naar fluitende merels in de vroege morgen. Naar altijd fietsen zonder handschoenen. Naar het dragen van m'n zonnebril. Naar blauwe heldere luchten. Naar je niet driedubbel dik aankleden om er vervolgens achter te komen dat je veel te veel aan hebt gedaan omdat dit zomaar de dag had kunnen zijn waarop het wel echt koud wordt maar dat is niet gebeurd en dus zweet je je nu een ongeluk.

Ik wil mijn trés fijne zomerkleding tevoorschijn halen en vol enthousiasme outfits samenstellen. Vrolijke kleuren dragen. Losse stofjes om me heen voelen. Alleen een vestje en een spijkerjasje meenemen. Voor de EVENTUEEL frisse bries die 's avonds op kan komen. Ik verlang naar mijn sandaaltjes! Naar mijn lichte en dunne jurkjes....en tenen in het gras en het zonnetje op m'n gezicht en heerlijk lang buiten blijven zitten met een roseetje op een terras.

Maar ik kijk naar buiten en besef me dat de zomerperiode er nog LANG niet is. En dat die hele zomerperiode ook altijd weer veel te snel voorbij is....zucht...

Mijn voornemen voor de koude maanden yet to come: ik zal de winter doorstaan in stijl. En de lente met open armen verwelkomen. En volop genieten van elke zonnestraal en elke zingende merel ook als de koude wind me om de oren waait. En in de tussentijd niet meer klagen over de bittere en barre winteromstandigheden die dus eigenlijk best wel meevallen. Voornemens zijn er om waar te maken. Dus ben ik gaan schaatsen. Ik omarm de kou en ben zeer FASHIONABLE gekleed gaan schaatsen. Om er vervolgens achter te komen dat het toch soepeler schaatsen is zonder mooie dikke sjaal en lange jas, maar ach ... het oog wil ook wat!