Een gelukkig nieuwjaar gewenst voor al mijn lieve lezers! Dat jullie maar veel kleding mogen kopen en mij daar vooral NIET jaloers mee maken dan alsjeblieft.
Mijn eerste blog van 2014 is voor mijn oma. Mijn oma die al JAREN alleen maar zwart en wit draagt. Ze is dus 88 en woont sinds kort in een verpleegtehuis. Heeft heel af en toe nog wat moeite met herkenning. Behalve als.... Romy binnen komt lopen! Want Romy maakt kleding. En dat zit in de familie. De vader van mijn oma was namelijk kleermaker. Als ik de verhalen mag geloven (ze zijn al JAREN hetzelfde dus laten we ze maar geloven voor de gelegenheid), zat hij daar op z'n zoldertje al zingend kleding te naaien. Altijd als mijn oma over hem praat noemt ze zijn bijnaam. Ken je dat? Hoe oudere mensen iets aan je vertellen alsof je het voor de eerste keer hoort? Heerlijk! Je luistert en lacht, zo ook ik als ze weer zegt: 'Ja ja, mijn vader, de zingende klerenpik, zo noemden ze hem!'
Dankzij haar vader zag mijn oma er altijd modern uit. (Wederom, het zijn de verhalen) Dan liep ze over de Binnenweg, was er net bekend geworden dat dames ook broeken konden dragen en hop 'daar liep ze hoor in een broek!'. Handig zo'n vader. Dan had je tenminste iets aparts! (ik zie mijn vader nog niet zingend een broek voor me in elkaar zetten...ach die heeft weer andere kwaliteiten)
Nog steeds is mijn oma bezig met haar kleding. Ze heeft ook JAREN lang haar eigen kleding gemaakt. Alles zwart wit, met een streepje (gut daar loopt een streepje door), een balletje of een pied-de-poule printje. Speciaal voor haar draag ik bepaalde kleding als ik op bezoek ga. Als ik een rok aan heb vindt ze dat O ZO vrouwelijk. Van mijn zwart witte vestje (ook al is het met studs) is ze helemaal weg. En opscheppen dat ze doet bij de andere oude besjes! Ja ja, haar kleindochter maakt kleding, zo apart en bijzonder! Dat je daar op komt! En ook al maak ik dan geen kleding, ze vertelt maar wat graag dat ik marathons loop (heb er één gedaan maar het klinkt best leuk) en dat ik zo pedagogisch omga met die kinderen is zo geweldig! En het gaat zo goed ook met de muziek van Niek (broertje) he!
Toen ze na een paar weken ziekenhuis weer wat opknapte begon ze er uiteraard ook weer beter uit te zien. Wilde ze ook weer bepaalde kleding aan van thuis. Ik vroeg haar hoe het ging. Beter, zei ze, tja ik weet niet, ging ze verder, het is alsof ik alles weer een beetje weet en snap en ja, ik kan ook weer trots zijn op mijn kleinkinderen! (te lief...)
Speciaal voor mijn oma droeg ik afgelopen week alleen maar zwart en wit. Oké, los van die ene prachtige kerstjurk dan .... maar vrouwelijk genoeg voor mijn oma ;). Maar zwart wit was toch wel het thema afgelopen week. Want ja. Mijn oma ziet er altijd keurig uit in al dat zwart en wit. Nooit meer in een broek overigens. Altijd een zwarte rok met een shirt en vest. En ach, weet je, die afgezakte panty kousjes nemen we dan maar op de koop toe...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten