Een collega van mij vertelde laatst gedroomd te hebben naar aanleiding van het achter elkaar lezen van al mijn blogs. Heerlijk, lijkt mij! Mais non, ze had een nachtmerrie gehad! Door mijn hoofd schoten horror beelden van afgebrande jurken, zonder geld in de Zara lopen waar jij alleen de uitverkoop mag zien, een maand lang dezelfde jurk aan moeten doen, nooit meer op hakken kunnen lopen en ga zo maar door. Of liever niet eigenlijk, slapeloze nachten heb ik al genoeg! Haar nachtmerrie was toch nét even anders...ze moest namelijk de hele dag op hakken lopen!
Iedereen z'n ding zeg ik maar. Ik hou van hakken. Onder andere vanwege DAT gevoel. En het werkt echt, zo bleek ook maar weer afgelopen zaterdag. In een nog voller Las Palmas presenteerde ik de grote manifestatie van Leraren met Lef. Als TROTSE voorzitter straalde ik bijna het podium af! Wat een enthousiasme, wat een spirit van leraren en leidinggevenden uit het PO, VO én MBO! Onderwijs verbindt, dat werd mij weer duidelijk. O en wat vind ik het geweldig om zo'n bijeenkomst te mogen presenteren. Want die verbinding voel ik ook, zeker op het enthousiasme stukje.
Hoe bereid ik me dan voor? Ik neem goed door wie er allemaal wat komen brengen, welke initiatieven er zijn, hoe ik de staatssecretaris ga ontvangen en rondleiden, wat ik moet zeggen maar ook....wat ik aan moet doen! En daar hoorden natuurlijk ook hakken bij! Onoverwinnelijk is toch wel een goede omschrijving van het gevoel dat ik had toen ik mijn naam hoorde, mij op hakken richting podium gaf, het applaus in ontvangst nam en al stralend de dag mocht openen. Voor mij geen nachtmerrie, een dag op hakken. Ook al had ik ze aan het einde niet meer aan mijn voeten, maar bungelden ze toen quasi nonchalant (nog steeds stylish verantwoord) aan mijn handen......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten