O wat heerlijk, het is weer terrasjestijd! Zondag, een aantal weken geleden inmiddels, sprak ik met Eva af, na een loopje van 20 kilometer in het stralende zonnetje, op een terras in de zon. Grote zonnebril check, kopje thee check (geen alcohol twee weken voor de mooie marathon), lunch check en vooral veel mensen om stiekem en soms minder stiekem naar te kijken CHECK. Van die middagen met de intentie om maar een uurtje te blijven zitten. Totdat je er drie uur later achter komt dat het dus, ja duhuh, drie uur later is. En dan oppert iemand om nog één drankje te doen? En zeg je natuurlijk ja. Sterker nog, er is al voor je besteld.
En af en toe komt er een bekende aanwaaien, schuift er een stoeltje bij en zo ontstaan de mafste gesprekken. Die zondag ging het bij ons over zondes. Omdat ik geen sigaret nam en thee bestelde (ik heb nog nooit gerookt en alcohol klopte toen niet echt in mijn systeem gezien de op handen/voeten zijnde kilometers), rees de vraag 'wat dan mijn zonde was?'. Ik kon niet echt iets bedenken wat je een zonde kan noemen of waar ik me diep voor schaam. Fijn natuurlijk. Maar iets minder fijn voor mijn nieuwe kersverse tafelgenootjes. Niet zo amusing, zeg maar. En saai ook, zo zeiden zij, zo'n perfect wife type. Het was nogal wat! Niet dat ik ooit in de spiegel kijk met de gedachte dat er zo een ontzettend perfect iemand in de spiegel terugkijkt.... O, zei ik, ik eet wel graag en veel eeehhh... Dat was het, ik eet graag en veel. Punt. Telde ook niet, want ik zag er niet al te veel uit als iemand die graag en veel eet.
Maar toen hadden ze het. Was ik dan misschien koopverslaafd? Tja....
Ik kan natuurlijk een volle alinea besteden aan de vraag waarom mensen (en deze twee mij totaal onbekende dames in het bijzonder) anderen zo graag een zogeheten zonde zien begaan. Met allerlei mogelijke filosofische overpeinzingen zoals 'als je zelf gelukkig bent gun je anderen ook oprecht geluk' of 'wat is een zonde nu eigenlijk, schaam je je dan voor dingen die je doet terwijl je er eigenlijk (stiekem) zo blij van wordt?' of 'als je een ander graag ziet falen, wat zegt dat dan over jezelf?' of 'word je pas interessant als je een beetje fout bent?'. Maar weet je, daar heb ik dus helemaal geen zin in. En ik ben echt geen heilig boontje, laten daar geen misverstanden over verstaan. Ik ben alleen wel pretty tevreden met mijn leventje. En als we allemaal alleen kijken naar wat een ander wel of niet heeft en wat je daarvan zelf allemaal wel of niet wilt hebben of kunnen, dan zijn we het denk ik volkomen kwijt. En ontstaan er spontaan tientallen nieuwe zondes. Heeft ook niemand wat aan. In plaats daarvan zoek ik nog een terrasje op. Mét een wijntje!
PS: over zondes gesproken....volgende week ga ik proberen uit te leggen waarom er vandaag een H&M doos mij werd bezorgd....oh joy!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten