Ik slijt mijn dagen in bikini's en afgeknipte korte broekjes. Actieve ochtenden en luie middagen op het strand. Zo ook vandaag. Een praatje hier en daar. Aan de bar zit hij met een biertje. Ik reken mijn eten af, sta op het punt om weg te gaan. En nee, helaas is HIJ geen goddelijke adonis die mijn wereld op zijn kop gaat zetten. Hij begint wel een praatje met me. Na een paar minuten weet ik dat hij Amerikaans is, ooit vanwege onhandelbaarheid op zijn 10de van dit eiland is weg gestuurd, les wil geven in wiskunde, graag terug wil naar Curaçao om te profiteren van zijn retirement dat hij aan het opbouwen is door slim aandelen te kopen. En dat hij daar goed in is want hij heeft er al een Mercedes van gekocht. In diezelfde tien minuten komt hij er al snel achter dat ik hier alleen op vakantie ben. Wat hij onbegrijpelijk vindt! Hoe kan dat? Stiekem ben ik gewoon ontzettend onaardig, zeg ik, want die vraag hangt me de keel uit. Wat hem zeer amuseert. Als ik vertel dat ik leraar ben is hij helemaal in de ban van mij. We kletsen wat verder en hij snapt niet dat ik 29 ben want ik ben ZO wijs! Of ik vanavond kom salsa dansen? En of ik met hem wil trouwen en dat we dan samen de kinderen van Curaçao les gaan? Ik lach want het is echt een leuk gesprek. Dan moet ik gaan. Hij bedankt mij en ik hem voor dit gesprek. And hey, zegt hij, just remember: you're young, you're beautiful and you've got all the time.
Soms is het zo simpel.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten